ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
  1. Η γνωριμία των φοιτητών με το αντικείμενο και τη μεθοδολογία της κοινωνικής θεωρίας, καθώς και των σχέσεών της με τις επιμέρους κοινωνικές επιστήμες.
  2. Η ανάπτυξη των κύριων παραδειγμάτων και προσεγγίσεων στην κοινωνική θεωρία (Ντυρκάϊμ, Μαρξ, Βέμπερ, Πάρσονς, Κριτική Θεωρία, Συμβολική Διαντίδραση)3) Η κατανόηση βασικών εννοιών και κοινωνικών θεσμών όπως:
  • Κοινωνία, κοινωνικοί θεσμοί, κοινωνικές ομάδες και κοινωνική δράση
  • Πολιτισμός
  • Κοινωνικοποίηση
  • Κοινωνική διαντίδραση
  • Κοινωνική διαστρωμάτωση και ταξική δομή
  • Εργασία και οικονομία
  • Φυλή, εθνότητα, έθνος
  • Εκπαίδευση
  • Μέσα μαζικής επικοινωνίας


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 
  • Althusser L. (1979), Θέσεις, Αθήνα: Εξάντας.
  • Blackledge D. & Hunt B. (1995), Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, Αθήνα: Μεταίχμιο.
  • Bourdieu, P. (1990), The logic of practice, Cambridge: Polity Press, at http://books.google.gr/books?id=YHN8uW49l7AC&printsec=frontcover&dq=The+logic+of+practice&hl=el&ei=vn3dTOqxK9OI4AayivUY&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCwQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false.
  • Durkheim E. (1978), Οι κανόνες της κοινωνιολογικής μεθόδου, Αθήνα, Gutenberg.
  • Foucault M.(1989), Επιτήρηση και τιμωρία,Αθήνα: Ράππα.
  • Giddens A. (2006), Sociology, Cambridge, Polity Press, at http://books.google.gr/books?id=qYkqRytTmEMC&printsec=frontcover&dq=sociology&source=bl&ots=qjPu96coDS&sig=ftDoMq2F6h9yUqUwjsWcVU15YWA&hl=el&ei=sgarTK3eBsaK4gb_wLn5Bw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CC4Q6AEwAg#v=onepage&q&f=false
  • Goffman E. (1996), Συναντήσεις, Αθήνα: Αλεξάνδρεια.
  • Gurvitch G. (1976), Μελέτες για τις κοινωνικές τάξεις,Αθήνα: Gutenberg, 1976.
  • Habermas J. (1984), Theory of Communicative Action, London: Heinemman.
  • Harvey D. (1990), The condition of postmodernity, Oxford: Blackwell, at http://books.google.gr/books?id=RAGeva8_ElMC&printsec=frontcover&dq=The+condition+of+postmodernity&hl=el&ei=QH7dTO-ZDeiR4gbx5-jUDw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCsQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false
  • Horkheimer M. και Th. Adorno (1986), Η διαλεκτική του διαφωτισμού, Αθήνα: Ύψιλον.
  • Jameson F. (1999), Το μεταμοντέρνο ή η πολιτισμική λογική του ύστερου καπιταλισμού, Αθήνα: Νεφέλη.
  • Lyotard Fr. (1984), Η μεταμοντέρνα κατάσταση, Αθήνα: Γνώση.
  • Macionis J.J. Plummer K.  (2005), Sociology, Edinburgh: Pearson Education,at http://books.google.gr/books?id=P4z3GgAgMFYC&printsec=frontcover&dq=sociology&source=bl&ots=3XW9JKMtIS&sig=IKHDWnjq1Ch5rNC3Q-yShH2qMvo&hl=el&ei=sgarTK3eBsaK4gb_wLn5Bw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=6&ved=0CDoQ6AEwBQ#v=onepage&q&f=false.
  • Marcuse H. (1971), Ο μονοδιάστατος άνθρωπος, Αθήνα: Παπαζήσης.
  • Μαρξ Κ. Έγκελς Φ. (1974) Η Γερμανική ιδεολογία, Αθήνα: Gutenberg.
  • Meyer T. & Hinchman L. (2008) Από τη δημοκρατία των κομμάτων στη δημοκρατία των ΜΜΕ, Αθήνα: Πολύτροπο.
  • Mouzelis N. (2008), Modern and Postmodern Social Theorizing. Bridging the Divide, Oxford: Cambrdige University Press.
  • Parsons, Talcott (1937), The Structure of Social Action, New York: McGraw-Hill.
  • Offe C. (1993), Η κοινωνία της εργασίας, Αθήνα: Νήσος.
  • Timasheff N.S & Theodrson G.A. (1983), Ιστορία των κοινωνιολογικών θεωριών, Αθήνα: Gutenberg.
  • Ritsert J. (1996), Τρόποι σκέψης και βασικές έννοιες της κοινωνιολογίας,Αθήνα: Κριτική.
  • Shanahan J. & Morgan M. (2006), Η τηλεόραση, η πραγματικότητα και το κοινό, Αθήνα: Πολύτροπο.
  • Wallerstein Ι., BalibarΕ. (1991), Έθνος, φυλή τάξη, Αθήνα: Πολίτης.
  • Weber M. (1978), Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού, Αθήνα Gutenberg.
  • Αντόρνο Τ., Χορκχάϊμερ Μ. 1987, Κοινωνιολογία. Εισαγωγικά δοκίμια, Αθήνα: Κριτική.
  • Αντωνοπούλου, Μ. (2008), Οι κλασσικοί της κοινωνιολογίας. Κοινωνική θεωρία και νεότερη κοινωνία. Αθήνα: Σαββάλας.
  • Αρόν Ρ. (1984), Ηεξέλιξη της Κοινωνιολογικής Σκέψης, Αθήνα: Γνώση.
  • Κουζέλης Γ. και Ψυχοπαίδης Κ. (επιμ.) (1994), Επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών, Αθήνα: Νήσος.
  • Μοσχονάς Α. ( 1998), Τάξεις και στρώματα στις σύγχρονες κοινωνίες, Αθήνα: Οδυσσέας.
  • Πάρσονς Τ. (2008,) Καπιταλισμός και αξίες, Αθήνα: Νήσος
  • Πουλαντζάς Ν. (1984), Οι κοινωνικές τάξεις στο σύγχρονο καπιταλισμό, Αθήνα: Θεμέλιο.
  • Τάτσης Ν. Κοινωνιολογία, Αθήνα: Οδυσσέας, τόμος Α, 1997 και τόμος Β 1999.
  • Τσαούσης Δ. (1987), Η κοινωνία του ανθρώπου, Αθήνα: Gutenberg.


ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ 

ΘΕΜΑΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ) 
Εγκληματικότητα και Μετανάστευση 
  1. Αναστασία Τσουκαλά, Μετανάστευση και εγκληματικότητα στην Ευρώπη, Αθήνα, Σάκκουλας, 2001.
  2. Düvell, Franck κ.ά Ημετανάστευση στην Ενωμένη Ευρώπη, Αθήνα, Κριτική, 2009.
  3. Βασίλης Καρύδης, Η εγκληματικότητα των μεταναστών στην Ελλάδα. Ζητήματα θεωρίας και αντεγκληματικής πολιτικής. Αθήνα. Παπαζήσης, 1996.
  4. Βασίλης Καρύδης, Λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα και αντεγκληματική πολιτική, Αθήνα: Σάκκουλας, 1996.
  5. Βγενόπουλος, Κ., Πρόσφυγες και μετανάστες στην ελληνική αγορά εργασίας, Αθήνα: ΕΚΕΜ, 1998.
  6. Δασκαλάκη, Η., Παπαδοπούλου, Π., Τσαμπαρλή Δ., Τσιγκάνου, Ι. και Φρονίμου, Ε. επ., Εγκληματίες και Θύματα στο κατώφλι του 21ου αιώνα, Αθήνα: ΕΚΚΕ.
  7. Λιανός, Θ. και Μπένος, Θ. (2003), ‘Η εγκληματικότητα των αλλοδαπών: Τα στατιστικά δεδομένα’, Εκθέσεις, 41, Αθήνα: ΚΕΠΕ.
  8. Κωνσταντινίδου, Χ. (1999), ‘Κοινωνικές αναπαραστάσεις του εγκλήματος. Η εγκληματικότητα των Αλβανών μεταναστών στον αθηναϊκό τύπο’, στο Κουτσουκάκη, Α. επ., Εικόνες εγκλήματος, Αθήνα: Πλέθρον, σ. 103-141.


Εγκληματικότητα και κοινωνικές ανισότητες 
  1. Καυτατζόγλου, Ρ., Κοινωνικός αποκλεισμός: εκτός, εντός και υπό, Αθήνα Σαββάλας,. 2006
  2. Μπάουμαν, Ζ., Η εργασία, ο καταναλωτισμός και οι νεόπτωχοι, Αθήνα, Μεταίχμιο, 2004
  3. Σουραμάνης Χρηστος, Σύγχρονα Κοινωνικά Προβλήματα. Η Ελληνική Πραγματικότητα, Αθήνα, Παπαζήσης, 2003.
  4. Richard Wilkinson. The Impact of Inequality. How to Make Sick Societies Healthier. London, Routledge, 2005.
  5. Bourguignon, F. "Crime as a social cost of poverty and inequality: a review focusing on developing countries" in Yussuf, S., S. Evenett and W. Wu (Eds). Facets of globalization: international and local dimensions of development, World Bank, Washington, 2001.
  6. Platt, Anthony. "Thinking and Unthinking 'Social Control."' In Inequality, Crime, and Social Control. Edited by G. S. Bridges and M. A. Myers. Boulder, Colo.: Westview, 1994. Pages 72–79.
  7. Allen, R. "Socioeconomic Conditions and Property Crime: A ComprehensiveReview and Test of the Professional Literature". American Journal of Economics and Sociology, Vol. 55, No. 3, 1996, pp. 293 – 308.


Φύλο και κοινωνικές ανισότητες
  1. Βαΐου Ντίνα, Χατζημιχάλης Κωστής, Με τη ραπτομηχανή στην κουζίνα και τους Πολωνούς στους αγρούς. Πόλεις περιφέρειες και άτυπη εργασία, Αθήνα, Εξάντας, 1997.
  2. Καβουνίδη Τζένη, «Κοινωνικός αποκλεισμός, ιδιότητα του πολίτη και φύλο», στο Κοινωνικές Ανισότητες και Κοινωνικός Αποκλεισμός, Αθήνα, Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, 1998, σελ. 365-372.
  3. Λαμπριανίδης Λόης, Λυμπεράκη Αντιγόνη, Αλβανοί Μετανάστες στην Θεσσαλονίκη. Διαδρομές ευημερίας και παραδρομές δημόσιας εικόνας, Θεσσαλονίκη, Παρατηρητής, 2001.
  4. Woodward, K (επιμ.). Questioning identity. Gender, class, ethnicity, 2η έκδοση, London and New York, Routledge, 2004.
  5. Στρατηγάκη, Μ. Το φύλο της κοινωνικής πολιτικής. Αθήνα, Μεταίχμιο, 2006.
  6. Rees, T.. Mainstreaming equality in the European Union. Education, training and labour market policies. London, Routledge, 1998.
  7. "Τo φύλο ώς μορφή κοινωνικής ανισότητας καi οι έμφυλοι πολίτες" (σελ.48-64) στό βιβλίο της Μάρω Παντελίδου Μαλούτα, Τo φύλο τής Δημοκρατίας, Αθήνα,Σαββάλας, 2002.
  8. Valerie Bryson, Φεμινιστική πολιτική θεωρία, ιδίως τό κεφ.9 "Πέρα απότo φιλελευθερισμό. Ο φεμινισμός καί τa ίσα δικαιώματα από τh δεκαετία του 1960", σελ. 218-254, Αθήνα, Μεταίχμιο, 2004.
  9. Στρατηγάκη Μαρία, "Πολιτικές για την ισότητα των φύλων στην Ελλάδα. Ευρωπαϊκές κατευθύνσεις ή Εθνικές πρακτικές?", στο Ν. Μαραβέγιας , Θ.Σακελλαρόπουλος, (επιμ). Ευρωπαική Ολοκλήρωση και Ελλάδα. Οικονομία,Κοινωνία, Πολιτικές, Αθήνα, Εκδόσεις Διόνικος, Αθήνα, 2006.
  10. Σταματίνα Γιαννακούρου, Ηίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών κατά το κοινοτικό και το ελληνικό εργατικό δίκαιο, Εκδόσεις Σάκκουλα, 2008. (αναφέρεται στην ανισότητα στο χώρο εργασίας και στις πολιτικές αντιμετώπισής της)
  11. Νέστωρ Κουράκης (επιμέλεια-προλεγόμενα), Έμφυλη Εγκληματικότητα. Ποινικές και εγκληματολογικές προσεγγίσεις του φύλου, (συλλογικός τόμος), Εκδόσεις Σάκκουλα, 2009.
  12. http://virtualschool.web.auth.gr/2.23/Praxis/TheodorouKoutlisInequality.html


Πολιτική και Φύλο 
  1. Bryson, V. Φεμινιστική πολιτική θεωρία. Μτφρ. Ελεάννα Πανάγου. Αθήνα, Μεταίχμιο, 2004.
  2. ΔΙΟΤΙΜΑ. Κέντρο Γυναίκειων Μελετών Και Ερευνών, 1999. Το φύλο των δικαιωμάτων. Εξουσία, γυναίκες και ιδιότητα του πολίτη. Αθήνα, Νεφέλη.
  3. ΔΙΝΗ, φεμινιστικό περιοδικό. 1988, τχ 3. Αφιέρωμα, Φεμινισμός-Πολιτική. Α΄. Αθήνα, έκδοση συντακτικής ομάδας.
  4. ΔΙΝΗ, τχ. 4,Αφιέρωμα, Φεμινισμός- Πολιτική. Αθήνα, έκδοση συντακτικής ομάδας,
  5. Μαλούτα Παντελίδου, Μ.,. Γυναίκες και πολιτική. Η πολιτική φυσιογνωμία των Ελληνίδων. Αθήνα, Gutenberg, 1992.
  6. Μαλούτα Παντελίδου, Μ . Το Φύλο της Δημοκρατίας. Ιδιότητα του πολίτη και έμφυλα υποκείμενα.Αθήνα, Σαββάλας, 2002.
  7. Παντελίδου – Μαλούτα Μάρω, "Γυναικείο Ζήτημα και κράτος πρόνοιας". στο Θ. Μαλούτας, Δ. Οικονόμου, Προβλήματα ανάπτυξης του κράτους πρόνοιας, Αθήνα, Εξάντας σελ. 183-220, 1988.
  8. Νικολακόπουλος, Η., Μαλούτα Παντελίδου, Μ. Έρευνα για την πολιτική συμπεριφορά των γυναικών, μέρος Α. Αθήνα, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, 1988.


Πολιτική αδιαφορία 
  1. Δεμερτζής Ν. «Πολιτικός Κυνισμός και Πολιτική Αποξένωση στη Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία» στο http://www.media.uoa.gr/people/demertzis/pages_gr/articles/docs/1994/political_cynicism.php
  2. Δεμερτζής Ν. «Κυνική δημοκρατία: η μεταξίωση του πολιτικού συστήματος» http://www.media.uoa.gr/people/demertzis/pages_gr/data/DEMERTZIS_EEPE2008.pdf
  3. Δεμερτζής Ν. και Παπλιάκου Β. Πολιτικός Κυνισμός, "Πολιτική Συμμετοχή και ΜΜΕ. Μια Συγκριτική Ανάλυση", στο Πολιτική- Κοινωνία-Πολίτες: Αναλύσεις δεδομένων της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας (ESS), Εκδόσεις ΕΚΚΕ, σελ. 151-182.
  4. Συλλογικό έργο Πολιτική, κοινωνία, πολίτες Αναλύσεις δεδομένων της ευρωπαϊκής κοινωνικής έρευνας – ESS, Αθήνα, ΕΚΚΕ, 2006.
  5. Σεραφετινίδου Μ., Εισαγωγή στην πολιτική κοινωνιολογία, Αθήνα, Gutenberg.
  6. Charles Tilly, Κοινωνικά κινήματα 1768-2004, Αθήνα, Σαββάλας, 2007.
  7. Καλογεράτος Παναγιώτης, Τα "κοινωνικά κινήματα" ως γνωστικό αντικείμενο της πολιτικής επιστήμης και της κοινωνιολογίας, Αθήνα, Σάκκουλας, 2001.
  8. Μιχάλης Ψημίτης, Εισαγωγή στα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα, Αθήνα, Ατραπός – Περιβολάκι, 2006.
  9. Στέλιος Αλεξανδρόπουλος, Θεωρίες για τη συλλογική δράση και τα κοινωνικά κινήματα, τόμος Α’, Κριτική, Αθήνα, 2001,
  10. Mancur Olson, Η Λογική της Συλλογικής Δράσης, Παπαζήσης, Αθήνα, 1991.
  11. Σερντεδάκις Ν., «Στην Καρδιά Των Κοινωνικών Κινημάτων: Μια Κριτική Ανάγνωση Της Σύγχρονης Θεωρίας», «Το Βήμα Των Κοινωνικών Επιστημών», Τόμ. ΣΤ': 24, Αύγουστος, 1998, σελ. 41-65.


Η εξέλιξη του πολέμου στη νεωτερικότητα
  1. Παναγιώτης Κονδύλης, Θεωρία του Πολέμου, Αθήνα, Θεμέλιο, 1997.
  2. F.C. Fuller, Οι αποφασιστικές μάχες της ιστορίας, τόμος Α και Β, Αθήνα, Ποιότητα, 2008.
  3. Μπιτσάκης Ε. Οι πόλεμοι της νέας τάξης, Αθήνα, Προσκήνιο, 2005.
  4. Καφφές Γ., Τι είναι ο πόλεμος; Κοινωνιολογία της βίας και του πολέμου, Αθήνα, 2008.
  5. Walzer M. Δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι Σκοποί, κανόνες, μέσα, εγκλήματα και θεωρία πολέμου 428 π.Χ. - 2003 μ.Χ., Αθήνα, Ιωλκός, 2008.
  6. Niall Ferguson Ο πόλεμος στον κόσμο Ο αιώνας του μίσους 1901-2000, Αθήνα, Ιωλκός, 2007.
  7. Mann M. Κράτη, πόλεμος και καπιταλισμός, Αθήνα, Κριτική, 2006.
  8. Βαλερστάϊν Ι. Η παρακμή της αμερικανικής ισχύος, Αθήνα, Εξάντας, 2005.


Η εξέλιξη της θρησκείας στις μεσοκεντρικές κοινωνίες 
  1. Δεμερτζής Ν., Γεωργιάδου Β., Λίποβατς Θ. (επιμ.) Θρησκείες και πολιτική στη νεωτερικότητα, Αθήνα, Κριτική, 2002.
  2. Γκότσης Γ., Θρησκεία, νεωτερικότητα και σύγχρονη πολιτισμική ταυτότητα, Αθήνα, Σάκκουλας, 1996.
  3. Γκρέι, Τζ. Η Μαύρη λειτουργία. Η αποκαλυπτική θρησκεία και ο θάνατος της ουτοπίας, Οκτώ, 2009.
  4. Μπέζος Μ, Θεοκρατία ή Δημοκρατία: Μελέτες Κοινωνιολογίας της Θρησκείας, Αθήνα, 2005
  5. Marquand D., Nettler R., Θρησκεία και δημοκρατία, Αλεξάνδρεια, 2003.
  6. Ψυχοπαίδης Κ. 1997, “Η θρησκεία εντός των ορίων του λόγου”, στο Η πολιτική μέσα στις έννοιες, Αθήνα, Νήσος,
  7. Derida J., Vattimo G., (επιμ.), Η θρησκεία, Αθήνα, Αλεξάνδρεια. 2003


Μορφές και αιτίες της παγκοσμιοποίησης 
  1. Χαραλάμπης Δημήτρης (1998), Δημοκρατία και παγκοσμιοποίηση, Αθήνα: Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα.
  2. Bauman Z., Παγκοσμιοποίηση. Οι συνέπειες για τον άνθρωπο, Αθήνα, Πολύτροπον, 2004.
  3. Giddens A., Οι συνέπειες της νεωτερικότητας, Αθήνα, Κριτική, 2001.
  4. Giddens Α., Ο κόσμος των ραγδαίων αλλαγών πως επιδρά η παγκοσμιοποίηση στη ζωή μας, Αθήνα, Μεταίχμιο, 2002.
  5. Beck U., Τι είναι παγκοσμιοποίηση; Λανθασμένες αντιλήψεις και απαντήσεις, Αθήνα, Καστανιώτη, 2002.
  6. Βεργόπουλος Κ. , Παγκοσμιοποίηση. Η μεγάλη χίμαιρα, Αθήνα, Λιβάνης, 1999.
  7. Held D., McGrew A., Παγκοσμιοποίηση, αντι-παγκοσμιοποίηση, Αθήνα, Πολύτροπον, 2004.
  8. Αλμπάνης E. , Παγκοσμιοποίηση, Αθήνα, Libro, 2003.
  9. Holton, R.J. Globalization and the Nation-State, New York, Macmillan press, 1998.


Κοινωνία της πληροφορίας και κοινωνική δομή
  1. Χτούρης, Σωτήρης και Χρύσα Ξενάκη. Μεταβιομηχανική κοινωνία και η κοινωνία της πληροφορίας: Παγκόσμια δίκτυα. Ο ρόλος τους στη νέα κοινωνική διαφοροποίηση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. 1997.
  2. ΜακΚουέϊλ, Ντένις. Η θεωρία της Μαζικής Επικοινωνίας για τον 21ο αιώνα. Αθήνα: Καστανιώτη, 2003, κεφ. Νέα Μέσα – Νέα Θεωρία, , σελ. 146-172.
  3. Παπαχρίστου, Θανάσης, Τάκης Βιδάλης, Λίλιαν Μήτρου και Ανδρέας Τάκης. Το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας. Αθήνα/Θεσσαλονίκη, Σάκκουλας, 2006.
  4. Καστέλς, Μανουέλ, Ο Γαλαξίας του Διαδικτύου. Αθήνα, Καστανιώτης, 2005.
  5. Ρόμπινς, Κέβιν και Φρανκ Ουέμπστερ. Η Εποχή του τεχνοπολιτισμού.Αθήνα, Καστανιώτης, 2002.
  6. Κάλλας, Γ. Η κοινωνία της πληροφορίας και ο νέος ρόλος των κοινωνικών επιστημών. Αθήνα, Νεφέλη, 2006.


Μετανεωτερικότητα και εκπαίδευση
  1. Λυοτάρ Ζ.Γ. Η μεταμοντέρνα κατάσταση, Αθήνα, Γνώση, 1988.
  2. Τόφλερ Α. Το τρίτο Κύμα, Αθήνα, Κάκτος, 1982.
  3. Πλειός Γ. Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση. Αθήνα, Πολύτροπον, 2005.
  4. Νάστος Γ., Οικονόμου Α., Σουργουτσίδου Ό. Παπουτσίδης Μ. Μεταμοντερνισμός και εκπαίδευση. Η γνώση στη μεταμοντέρνα κατάσταση. Οι απόψεις του Λυοτάρ. Στο http://virtualschool.web.auth.gr/2.2-3/TheoryResearch/NastosPostmodenismAndEducation.html
  5. Συριοπούλου – Δελλή Χ. Η παιδεία στη μετανεωτερική εποχή. Αθήνα, Γρηγόρης, 2003.
  6. Κοσσυβάκη Φ. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στο μετανεωτερικό σχολείο: προσδοκίες, προοπτικές, όρια. Στάσεις και αντιλήψεις των εκπαιδευτικών ως προς τη διδακτική τους ετοιμότητα, Αθήνα, Gutenberg, 2003.
  7. Aronowitz, S. – Giroux, H. (1991) Postmodern education. Politics, culture and social criticism (Minneapolis : University of Minnesota Press).
  8. Parker S., Reflective Teaching in the Postmodern World: A Manifesto for Education in Postmodernity, (London: Open University Press, 1997).
  9. http://www.elliepek.gr/documents/3o_synedrio_eisigiseis/pamouktsoglou.pdf


Μορφές Κοινωνικής επανάστασης 
  1. Hobsbauwm E. Η εποχή των επαναστάσεων. Αθήνα, ΜΙΕΤ, 2008.
  2. Arend, Hannah. Περί βίας, Αθήνα, Αλεξάνδρεια, 2000. .
  3. Holloway J. Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς επανάσταση. Αθήνα, Σαβάλας, 2006.
  4. Λούξεμπουργκ Ρ. Μεταρρύθμιση ή επανάσταση. Η μαζική απεργία. Αθήνα, Πολύτροπον, 2006.
  5. Τοκβίλ, Α. ντε Το Παλαιό Καθεστώς και η Επανάσταση, Μετ. Α. Παππάς, εκδ. Πόλις, Αθήνα, 2006
  6. Λένιν, Β. Ι. Κράτος και Επανάσταση, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1996
  7. Κάουτσκυ, Κ. Η Κοινωνική Επανάσταση, Παπαζήσης, Αθήνα, 1985.
  8. Πουλαντζάς Ν. Φασισμός και Δικτατορία, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα, 2006
  9. http://www. scribd.com/doc/13967209/-
  10. Theda Skocpol. States and social revolutions: a comparative analysis. Cambridge University Press, 1979. Στο http://www.google.com/books?hl=el&lr=&id=so0gddc0w3UC&oi=fnd&pg=PR9&dq=bibliography+social+revolution&ots=IOM9TnQNsX&sig=MHFc_avnVSKlK-lZHxi13_4DCRE#v=onepage&q=bibliography%20social%20revolution&f=fals
  11. Gamson, William. The Strategy of Social Protest, 2nd ed. Belmont, Calif.: Wadsworth Publishing, 1990.
  12. Rheingold, Howard. Smart Mobs: The Next Social Revolution. Cambridge MA: Perseus Publishing, 2002.


Κοινή γνώμη και δημοκρατία 
  1. Lippman Walter, Κοινή Γνώμη, Αθήνα, Κάλβος, 1988.
  2. Price V., Κοινή Γνώμη, εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα 1996
  3. Champagne P., Η κατασκευή της κοινής γνώμης, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2004.
  4. Mayer T. & Hinchman L. Από τη δημοκρατία των κομμάτων στη δημοκρατία των ΜΜΕ. Αθήνα, Πολύτροπον, 2008.
  5. Karl Popper - John Condry, «Τηλεόραση. Κίνδυνος για τη Δημοκρατία», Νέα Σύνορα» - Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα.
  6. Keane J. Μέσα επικοινωνίας και δημοκρατία, Αθήνα, Πατάκης, 2001.
  7. Dearing James and Rogers Everett M. (2005), Ορίζοντας τα Θέματα. Τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και το κοινό, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήσης.
  8. Μπένετ Λάνς Ο. (1999), Ειδήσεις. Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Αθήνα: Εκδόσεις Δρομέας.
  9. Χαραλάμπης Δημήτρης (1998), Δημοκρατία και παγκοσμιοποίηση, Αθήνα: Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα.
  10. Held David (1995), Μοντέλα δημοκρατίας, Αθήνα: Εκδόσεις Πολύτροπο.
  11. Noelle-Neumann Elisabeth, The spiral of silence: public opinion, our social skin. Στο  http://www.google.com/bookshl=el&lr=&id=HN9odMrpVPIC&oi=fnd&pg=PR8&dq=bibliography+public+opinion&ots=W2spShHEpe&sig=j5i6u25bU9AwiBcQTXK7R36d_NA#v=onepage&q=bibliography%20public%20opinion&f=false
  12. Stuart N. Soroka and Christopher Wlezien, Degrees of Democracy: Politics, Public Opinion, and Policy. Στο http://assets.cambridge.org/97805218/68334/frontmatter/9780521868334_frontmatter.pdf


Κοινωνική διάρθρωση και Δημοκρατία
  1. Παναγιωτοπούλου Ρ. (επιμ.). Η ψηφιακή πρόκληση. ΜΜΕ και Δημοκρατία, Τυπωθήτω, Αθήνα, 2001.
  2. Held D. Μοντέλα δημοκρατίας, Αθήνα, Πολύτροπον, 2003.
  3. Alexis de Tocqueville, Η δημοκρατία στην Αμερική, Αθήνα, Στοχαστής.
  4. Schmidt M. Θεωρίες της δημοκρατίας. Αθήνα, Σαββάλας, 2004.


ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Η κυριαρχία της τηλεόρασης και άλλων μορφών τεχνολογικής εικόνας στη δημόσια επικοινωνία, σε συνδυασμό με το διευρυνόμενο καταναλωτικό πλαίσιο και την υποχώρηση των καθιερωμένων ιδεολογιών της πρώιμης νεωτερικότητας, είναι το υπόβαθρο πάνω στο οποίο οικοδομείται η "εικονική ιδεολογία" και η οποία συμβάλλει στην μικρότερη ή μεγαλύτερη υποταγή του πολιτικού λόγου στα ΜΜΕ. Σκοπός του μαθήματος είναι να κατανοήσουν οι φοιτητές τη διαδικασία της γένεσης και των μεταμορφώσεων της "εικονικής ιδεολογίας", και ιδιαίτερα τον τρόπο με τον οποίο αυτή επηρεάζει τη διαμόρφωση, και τις λειτουργίες του πολιτικού λόγου, την εξάρτησή του από τα ΜΜΕ και τα προβλήματα της καταναλωτικής κοινωνίας.  Παράλληλα εξετάζονται ειδικότερες πτυχές της ιδεολογίας και των ΜΜΕ, αναφορικά με τις κοινωνικές τάξεις και τις πολιτικές ιδεολογίες, το φύλο, την εθνότητα και τη «φυλή», τη θρησκεία,  τη γλώσσα και τις υποπολιτισμικές ομάδες.


ΟΙ  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
  • Η έννοια "ιδεολογία" και τα σύγχρονα ΜΜΕ. Η εικονική ιδεολογία
  • Το κοινωνικό πλαίσιο της παραγωγής και κατανάλωσης εικόνας, και της εικονικής ιδεολογίας
  • Η δομή της εικόνας και οι ιδεολογικές της προεκτάσεις
  • Η εικόνα ως "υπερ-σφαίρα" και η διαμόρφωση του πολιτικού λόγου.


ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΜΕ
  • Ιδεολογία, κοινωνικές τάξεις και ΜΜΕ
  • Οι πολιτικές ιδεολογίες στο τοπίο των ΜΜΕ
  • Φύλο και ιδεολογικές προκαταλήψεις των ΜΜΕ
  • Ο λόγος των ΜΜΕ και η θρησκεία ως ιδεολογία
  • Ιδεολογία –γλώσσα- και ΜΜΕ


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  1. Πλειός Γ., Ο λόγος της εικόνας. ιδεολογία και πολιτική, Αθήνα, Παπαζήσης 2001.
  2. Bennett L. Ειδήσεις. Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Αθήνα 1999.
  3. Fiske J. Ανατομία του τηλεοπτικού λόγου, Δρομέας, Αθήνα 2000.
  4. Αλτουσέρ Λ. Θέσεις, Θεμέλιο, Αθήνα, 1990.
  5. Αντόρνο Τ., Χορκχάϊμερ M. Κοινωνιολογία. Εισαγωγικά δοκίμια, Κριτική, Αθήνα, 1987.
  6. Baudrillard J. Ρέκβιεμ για τα μέσα επικοινωνίας, Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα.
  7. Δεμερτζής Ν. Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο,  Σάκκουλας, Αθήνα, 1996.
  8. Δοξιάδης Κ. Εθνικισμός, Ιδεολογία, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, Πλέθρον, Αθήνα, 1995.
  9. Ezensberger Χ. M. Για μια θεωρία των μέσων επικοινωνίας, Επίκουρος, Αθήνα, 1981.
  10. Λίποβατς Θ., Δεμερτζής Ν. Δοκίμιο για την ιδεολογία. Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας με την ψυχανάλυση, Αθήνα, Οδυσσέας, 1994. .
  11. Πλειός Γ. Κινούμενη εικόνα και καλλιτεχνική επικοινωνία, Δελφίνι, Αθήνα, 1993.
  12. Μαρξ Κ., ΄Εγκελς Φ. Η Γερμανική Ιδεολογία, Gutenberg, Αθήνα.
  13. Foucault Μ. Εξουσία, γνώση και ηθική, Ύψιλον/ βιβλία, Αθήνα.
  14. Vincent A. Modern Political Ideologies, Blackwell, Oxford, 1995.
  15. Plamenatz J. Ιδεολογία, Κάλβος, Αθήνα, 1981.
  16. Μανχάϊμ Κ. Ιδεολογία και Ουτοπία, Γνώση, Αθήνα, 1997.
  17. Hartley J. Understanding News, Routledge,, London, 1982.
  18. Bell D. The Cultural Contradictions of Capitalism, Basic Books, New York, 1978.
  19. Dahlgren P. Television and the Public Sphere, Polity press, London, 1995.
  20. Ewen A. All consuming images, Basic Books, New York, 1999.
  21. Eagleton T. (επιμ.) Ideology, Longman, London, 1994.
  22. van Dijk. Τ. Ideology, Sage, London, 1998.
  23. Heywood A. Πολιτικές Ιδεολογίες, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, 2007.
  24. Μοσχονάς Σ. Ιδεολογία και Γλώσσα, Πατάκης, Αθήνα, 2005.
  25. Thompson J. Studies in the Theory of Ideology, University of California Press, Berkeley, 1984.
  26. Bell D. The Cultural Contradictions of Capitalism, Basic Books, New York, 1978.
  27. Roszak Th. Η γέννηση της αντικουλτούρας. Στοχασμοί γύρω από την τεχνολκρατική κουλτούρα και τη νεανική αμφισβήτησή της, Futura, Αθήνα, 2008.

Αν και η προπαγάνδα αντιμετωπίζεται στις μέρες μας από ορισμένες ακαδημαϊκές θεωρήσεις υποτιμητικά ή και αρνητικά, εντούτοις συνιστά μια στρατηγική παράμετρο, τόσο στην πολιτική επικοινωνία, όσο και στη διαφήμιση ή σε άλλες χρήσεις των ΜΜΕ. Η εν λόγω παράμετρος της επικοινωνίας αναδεικνύεται σε σημαντική, ιδιαίτερα σε περιόδους ανταγωνισμών, αστάθειας, διακινδύνευσης, συγκρούσεων κ.λπ., όπου το ζητούμενο είναι η αλλαγή των στάσεων και αντιλήψεων των ακροατηρίων, καθώς και η αντίστοιχη προσαρμογή της συμπεριφοράς τους.

Το μάθημα αποσκοπεί να κατανοήσουν οι φοιτητές/τριες την έννοια, τις χρήσεις κατά την ιστορική διαδρομή, το χαρακτήρα, τις μορφές και τις λειτουργίες της προπαγάνδας και γενικότερα του προπαγανδιστικού λόγου. Η ανάλυση αυτών των ζητημάτων εξειδικεύεται σε σχέση με το σύγχρονο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, και πιο συγκεκριμένα σε σχέση με τα σύγχρονα ΜΜΕ. Τα σύγχρονα ΜΜΕ αναλύονται όχι μόνο ως αγωγοί προπαγανδιστικών πρακτικών, αλλά και ως παράγοντες που συμβάλλουν στη ριζική αναμόρφωση της προπαγάνδας, και στην ανάδυση αυτού που αποκαλείται «νέα προπαγάνδα».

 
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
  • Η έννοια προπαγάνδα και άλλες συναφείς έννοιες της επικοινωνίς
  • Η ιστορική εξέλιξη της προπαγάνδας: Από την αρχαιότητα στην ύστερη νεωτερικότητα
  • Προπαγάνδα και προπαγανδιστικός λόγος
  • Είδη και μορφές προπαγάνδας
  • Η παλαιά προπαγάνδα
  • Η νέα προπαγάνδα
  • Η προπαγάνδα και τα επιμέρους μέσα επικοινωνίας
  • Οι πολιτισμικές παράμετροι της προπαγάνδας
 

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  • Taylor Ph., Πόλεμος και διεθνείς σχέσεις στην εποχή της πληροφορίας, Αθήνα , Παπαζήσης, 2004.
  • Θεοδωρακόπουλος Π., Προπαγάνδα η ένδοξη, Αθήνα, Σιδέρης, 2006.
  • Πλειός Γ. Ο λόγος της εικόνας. ιδεολογία και πολιτική, Αθήνα, Παπαζήσης 2001.
  • Αλβανός Ρ., "Δημόσιες σχέσεις και προπαγάνδα: Μια προσπάθεια διερεύνησης μιας δυσπροσδιόριστης σχέσης", Ζητήματα Επικοινωνίας, τεύχ. 8, 2008.
  • Ραμονέ Ι., Η σιωπηλή προπαγάνδα, Αθήνα, Πόλις2001.
  • Jowett G. S., O’Donnell V. Propaganda and persuasion, London, Sage, 1999.
  • Ellul J., Propaganda: The formation of men’s attitudes, New York, Vintage Books, 1973
  • Edelstein A., Total propaganda, London, Laurence Erlbraum Associates, 1997.
  • Hixson W.L.  Parting the Curtain: Propaganda, Culture, and the Cold War, 1945-1961,New York, St Martin’s Press, 1998.
  • Lippmann W., Κοινή γνώμη, Αθήνα, Κάλβος, 1988.
  • Χιώτης Α., Προπαγάνδα: Μέθοδοι και τεχνικές, Αθήνα 1986
  • Bennett L., Ειδήσεις. Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Αθήνα 1999.
  • Edelman M., H κατασκευή του πολιτικού θεάματος, Παπαζήσης, Αθήνα 1999.
  • Lippmann W., Κοινή γνώμη,  Αθήνα, Κάλβος, 1988.
  • Lasswell, H.D., Propaganda technique in the world war, New York, Peter Smith, 1938.
  • Reeves N., The Power of Film propaganda, London, Cassell, 1999.
  • Bernhar Ν., US Television News and Cold War Propaganda, London , Cambridge, 1960.
  • Combs J. E., Nimmo D. The New Propaganda: The Dictatorship of Palaver in Contemporary Politics, New York, Longman  1993.
  • Jackall R. (επιμ.), Propaganda, New York,  New York University Press, 1995.
  • Knightley Ph., The First Casualty: The war correspondent as hero, propagandist and myth-maker from Crimea to Iraq, London, Andre Deutsch, 2003.
  • Miller D. (επιμ.),Tell Me Lies: Propaganda and Media Distortion in the Attack on Iraq, London, Pluto Press, 2003.
  • Patrick Champagne, Η Κατασκευή της Κοινής Γνώμης.Το Νέο Πολιτικό Παιγνίδι, Αθήνα, Πατάκης, 2004.
  • Snow N., Propaganda Inc.: selling America’s culture to the world, New York, Seven Stories Press,  2002.
  • Snow N., Palast G., Information war: American propaganda, free speech and opinion control since 9/11, Ontario, Hushion House, 2003.
  • Stewar A., Theories of Power and Domination : The Politics of Empowerment in Late Modernity, London, Sage, 2001.
  • Taylor Ph. War and the media: propaganda and persuasion in the Gulf War, Manchester, Lanchester University Press, 1992.
  • Taylor Ph.M.,  Munitions of the mind: a history of propaganda from the ancient world to the present day, Manchester, Manchester University Press, 2003.
Welch D. Propaganda and the German cinema, 1933-1945, London, I.B. Tauris, 1983
  • Τσόμσκι Ν., Προπαγάνδα και μέσα μαζικής επικοινωνίας, Αθήνα, Πρίσμα.
 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
  1. Θεωρητικές προσεγγίσεις στη σχέση εκπαίδευσης ΜΜΕ.
  2. Εκπαίδευση και ΜΜΕ: Η περίοδος της των εντύπων.
  3. Η περίοδος της λειτουργικής διαφοροποίησης εκπαίδευσης και ΜΜΕ.
  4. Εικόνα και σχολείο στο κοινωνικό κράτος.
  5. Κοινωνική προέλευση, εκπαίδευση και πολιτισμός της εικόνας στο κοινωνικό κράτος.
  6. Μορφωτική τηλεόραση, εκπαίδευση και πολιτισμός της εικόνας.
  7. Ο Εξεικονισμός των σχολικών εγχειριδίων και η μετατροπή της γνώσης σε γνώμη.
  8. Ο εξεικονισμός της εκπαιδευτικής γνώσης.
  9. Η εκπαίδευση στα ΜΜΕ και ο εξεικονισμός της εκπαίδευσης.
  10. Ο εξεικονισμός της εκπαίδευσης και οι μεταβολές στο μορφωτικό κεφάλαιο – ο ρόλος της αγοράς εργασίας.
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ελληνική
  1. Βάμβουκας Μ., Κανάκης Ι., "Στάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στα Ο-Α μέσα διδασκαλίας και μάθησης", Παιδαγωγική Επιθεώρηση, Νο 25, 1997.
  2. Βρύζας Κ., Μέσα επικοινωνίας και παιδική ηλικία, (Θεσσαλονίκη: Βάνιας, 1997).
  3. Γεωργακάκος Σ., «Η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συγκριτική ερευνητική προσέγγιση σε ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα», στο Κοσμόπουλος Α., Υφαντή Α., Πετρουλάκης Ν. "Η εκπαίδευση στην Ενωμένη Ευρώπη" (Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1996).
  4. Διαμαντάκη Κ., Ντάβου Μ., Πανούσης Γ., Νέες τεχνολογίες και παλαιοί φόβοι στο σχολικό σύστημα, (Αθήνα: Παπαζήσης, 2001).
  5. Καλαβάσης Φ., «Εκπαιδευτικό Σύστημα και ΜΜΕ: Η Εικόνα της Παιδείας στα πρωτοσέλιδα» στο Παναγιωτοπούλου Ρ., Ρηγοπούλου Π., Ρήγου Μ. Νοτάρης Σ. (επιμ.) Η κατασκευή της πραγματικότητας και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 1998).
  6. Καμαριανός Ι., Εξουσία, ΜΜΕ και εκπαίδευση, (Αθήνα: Παπαζήσης, 2002).
  7. Κανάκης Ι. Διδασκαλία και μάθηση με σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. Από την έκφραση του προσώπου ως τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, (Αθήνα Γρηγόρης).
  8. Κορωναίου A., Νέοι και μέσα μαζικής επικοινωνίας, (Οδυσσέας: Αθήνα 1992).
  9. Κορωναίου Α., Εκπαιδεύοντας εκτός σχολείου, (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2001).
  10. Κουμέντος Γ. , Τηλεόραση, παιδί και σχολείο. Η επίδραση της τηλεόρασης στον ελεύθερο χρόνο και στην επίδοση των μαθητών του δημοτικού σχολείου, (Αθήνα Διηνεκές, 2006)
  11. Κούρτη Ε., Η επικοινωνία στο διαδίκτυο, (Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2003).
  12. Κουτσουβάνου Ε. "Η γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού προσχολικής ηλικίας και η τηλεόραση" (Αθήνα: Οδυσσέας, 1991).
  13. Μαντούβαλου Σ., Ελευθεριάδης Π. Σύγχρονη εκπαίδευση και τηλεόραση, (Δίπτυχο: 1990).
  14. Μάραντος Π., Εκπαίδευση και μέσα μαζικής επικοινωνίας, (Αθήνα: Πατάκης, 2001).
  15. Ναυρίδης Κ., Δημητρακόπουλος Γ., Πασχαλίδης Γ., Τηλεόραση και επικοινωνία, (Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής, 1987).
  16. Ντάβου Μ., Η παιδική ηλικία και τα μαζικά μέσα επικοινωνίας, (Αθήνα: Παπαζήσης, 2005).
  17. Πανούσης Γ. (επιμ.), Νέοι βία και ρατσισμός-Η «εικόνα» από τα ΜΜΕ και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, (Αθήνα: Παπαζήσης, 2004).
  18. Πασχαλίδης Γ., «Εκπαίδευση και μαζική επικοινωνία: Όροι και προοπτικές της διδασκαλίας των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση», Παιδαγωγική Επιθεώρηση, τεύχ 30, 2000.
  19. Πλειός Γ., Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση, (Αθήνα: Πολύτροπον, 2005).
 

Ξένη
  1. Buckinghamm D., Εκπαίδευση στα ΜΜΕ. Αλφαβητισμός, μάθηση και σύγχρονη κουλτούρα. (Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2008).
  2. Baudrillard J. “Η κουλτούρα των μαζικών μέσων” στο Kraus, Adorno κ.ά. Η κουλτούρα των μέσων, (Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 1991).
  3. Buckingham D., Media Education Learning, (Oxford: Polity Press, 2003).
  4. Farber P., Provenzo E.F., Holm G., Schooling in the Light of Popular Culture, (Albany: State University of New York Press, 1994).
  5. Greenfield P. Μ., Μέσα ενημέρωσης και παιδί. Οι επιπτώσεις της τηλεόρασης, των βιντεοπαιχνιδιών και των κομπιούτερ, (Αθήνα: Κουτσούμπος, 1988).
  6. Gunter B., McAleer J., Children & Television, (London: Routledge, 1996).
  7. Hodge B., Tripp D., Children and Television, (Cambridge: Polity Press, 1986).
  8. Howard S., Wired Up: Young People and the Electronic Media, (London: UCL Press, 1998).
  9. Kubey R. (επιμ.), Media Literacy in the Information Age: Current Perspectives (Information and Behavior), (NJ: Transaction Publishers, 1997).
  10. MacBeth Williams T. (επιμ.)., Tuning In to Young Viewers : Social Science Perspectives on Television, (London: Sage, 1996).
  11. Postman N., Διασκέδαση μέχρι θανάτου, (Αθήνα: Δρομέας, 1998).
  12. Potter J.W., Media Literacy, (London: Sage, 1998).
  13. Shanahan J., Morgan M. Η τηλεόραση, η πραγματικότητα και το κοινό, (Αθήνα: Πολύτροπον, 2006).
  14. Winn M. Τηλεόραση, ένας ξένος στο σπίτι. Ο ρόλος της τηλεόρασης στη ζωή του παιδιού, (Αθήνα: Ακρίτας, 1986).
 

  ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ 
  1. David Buckingham, Media education: literacy, learning, and contemporary culture
  2. Robert William Kubey, Media literacy in the information age: current perspective
  3. Robert Watson, Film and television in education: an aesthetic approach to the moving image
  4. Arvind Singhal, Everett M. Rogers, Entertainment-education: a communication strategy for social change
  5. Henry Jenkins, Confronting the Challenges of Participatory Culture: Media Education for the 21st Century.


EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
  1. Θεωρητικά μοντέλα για τη σχέση πολέμου και ΜΜΕ.
  2. Πόλεμος και ΜΜΕ στην εξέλιξη της νεωτερικότητας. Πληροφοριακός vs βιομηχανικός πόλεμος.
  3. Πόλεμος, πεδία της προπαγάνδας και ΜΜΕ.
  4. Τα ΜΜΕ και οι πόλεμοι της πρώιμης νεωτερικότητας.
  5. ΜΜΕ και ψυχρός πόλεμος – υπαγωγή των ΜΜΕ στην πολιτική εξουσία.
  6. Η ανάδυση της λογικής του μέσου (Ο πόλεμος του Βιετνάμ) και ανάπτυξη στρατιωτικών ΜΜΕ.
  7. Η επιστροφή της προπαγάνδας και η θεαματοποίηση του πολέμου - Ο πόλεμος του κόλπου.
  8. Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία –  κατασκευή ενός πολέμου.
  9. Σύγκλιση στρατού και ΜΜΕ – Ο πόλεμος του Ιράκ.
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  • Aday S., Livingston S. and Maeve H., Embedding the Truth A Cross-Cultural Analysis of Objectivity and Television Coverage of the Iraq War, Press/Politics τεύχ. 10 (1), 2005.
  • Arlen, M.J., Living-room War, (New York: Penguin Books, 1982).
  • Bernhar Ν., US Television News and Cold War Propaganda, 1947–1960, (London: Cambridge, 1999).
  • Currathers S., The Media at War, (MacMillan, London, 2000).
  • Everette D. E.,Gerbner G. and Zassoursky Y.N., (επιμ.), Beyond the Cold War: Soviet and American Media Images (Newbury Park, California: Sage, 1991).
  • Gilboa Ε., “Television News and U.S. Foreign Policy Constraints of Real-Time Coverage”, Press/Politics τεύχ. 8(4), 2003.
  • Glasgow University Media Group. War and Peace News. Philadelphia (London: Open University Press, 1985).
  • Hallin D. C. The "Uncensored War": The Media and Vietnam, (New York: Oxford University Press, 1986), at http://books.google.gr/books?id=kmpYUSYLD8MC&printsec=frontcover&dq=media+and+war&hl=el&ei=x9vZTNacMYeWOre6yOkI&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CEwQ6AEwBjgK#v=onepage&q&f=false
  • Hammond, Ph. and Herman, E.S., Degraded capability: The Media and the Kosovo crisis, London, Pluto Press, 2000, at:
  • Hard M. and Negri A., Multitude: War and Democracy in the Age of Empire, (New York: Penguin - Putnam, 2004).
  • Kellner D., “Spectacle and media Propaganda in the War on Iraq: A critique of U.S. Broadcasting Networks”, Cultural Studies, τομ. 4, τεύχ. 3, Sage, London, 2004.
  • Kellner D., The Persian Gulf TV War (Boulder, Colorado: Westview Press, 1992).
  • Kennedy W.V., The Military and the Media: Why the Press Cannot Be Trusted to Cover a War. Westport (Connecticut and London: Praeger, 1993).
  • Knightley Ph., The First Casualty: The war correspondent as hero, propagandist and myth-maker from Crimea to Iraq, (London: Andre Deutsch, 2003).
  • Kull St., Ramsay Cl. and Lewis E., “Misperceptions, the Media and the Iraq War”, Political Science Quarterly, τομ. 18, τεύχ. 4, Academy of Political Science, New York, 2003.
  • Lehmann Ι.Α., “How and Why U.S. and German Media Differed in Reporting on UN Weapons Inspections in Iraq, 2002-2003”, Press/Politics, τεύχ. 10(1), Χειμώνας 2005.
  • MacArthur J. R., Second Front: Censorship and Propaganda in the Gulf War, (New York: Hill and Wang, 1992).
  • McLuhan M., War and Peace in the Global Village ( New York: McGraw-Hill 1968).
  • Miller D. (επιμ.),Tell Me Lies: Propaganda and Media Distortion in the Attack on Iraq, (London: Pluto Press 2003).
  • Morris J.S., “The Fox News Factor”, Press/Politics, τεύχ. 10(3), 2005.
  • Mowlana H., Gerbner G. and Schiller H.I., (επιμ.), Triumph of the Image: The Media's War in the Persian Gulf, A Global Perspective, ( Boulder, Colorado: Westview Press, 1992).
  • Rid T., War and media operations: the U.S. military and the press from Vietnam to Iraq (London: Routledge, 2007), at http://books.google.gr/books?id=lEeH1Eki7gIC&printsec=frontcover&dq=war+media&hl=el&ei=geHZTInOEY2dOqmK7ZgJ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CFAQ6AEwBg#v=onepage&q&f=false
  • Small M., Covering Dissent: The Media and the Anti-Vietnam War Movement (New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press, 1994).
  • Taylor Ph., Πόλεμος και διεθνείς σχέσεις στην εποχή της πληροφορίας, (Αθήνα: Παπαζήσης, 2004).
  • Thussu .K., “Legitimizing ‘Humanitarian Intervention’? CNN, NATO and the Kosovo Crisis”, European Journal of Communication, τεύχ. 15(3): 345–361, 2000.
  • Wilson G.C., “Media-Military Relations: No Worse, No Better.” Media Studies Journal, 2001.
  • Γιαλλουρίδης Χρ. και Κεφαλά Β., Κόσσοβο: Η εικόνα του Πολέμου, Αθήνα, Ι. Σιδέρης, 2001.
  • Tumber Η. and Palmer J. Media at war: the Iraq crisis, (London: Sage, 2004), at
http://books.google.gr/books? id=CldXBjQAeYEC&printsec=frontcover&dq=media+and+war&source=bl&ots=NY8Epy4CS4&sig=xiE8QcFH71KmNsvwoAdt-mHxe3Q&hl=el&ei=M2qrTN30HYK44AaJzvnlCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBYQ6AEwADgK#v=onepage&q&f=false        
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Στο μάθημα “Καταγραφή και παρακολούθηση (monitoring) των ΜΜΕ”  διδάσκεται η ερευνητική αξία και οι ποικίλες πρακτικές λειτουργίες της παρακολούθησης  των ΜΜΕ (στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, στο image making ατόμων και εμπορικών, πολιτικών κ.ά.  φορέων), η σχέση του με τις άλλες μορφές έρευνας των ΜΜΕ, η εξάπλωσή του στην Ελλάδα και το υπόλοιπο κόσμο κ.λπ. Ταυτόχρονα εκπαιδεύονται οι  φοιτητές/τριες στην οργάνωση και διεξαγωγή, αλλά και την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων καταγραφής και παρακολούθησης των ΜΜΕ. Ειδικότερα εκπαιδεύονται στην θεωρία του monitoring αλλά και στη δημιουργία πρωτοκόλλων παρακολούθησης, στο σχηματισμό βάσεων δεδομένων, την εισαγωγή δεδομένων (data entry), την ανάλυση και τη χρήση των δεδομένων της παρακολούθησης.

   
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ   

  • Τι είναι το monitoring των ΜΜΕ
  • Monitoring και άλλες μορφές έρευνας στα ΜΜΕ
  • Όψεις και Στάδια του monitoring των ΜΜΕ
  • Τo monitoring των Μέσων στην Ελλάδα και τον κόσμο
  • Παρακολούθηση και καταγραφή της παραγωγής και πρόσληψης περιεχομένο
  • Η  οργάνωση και διεξαγωγή της παρακολούθησης περιεχομένου των ΜΜΕ
  • Το αντικείμενο της παρακολούθησης
  • Το ερευνητικό πρωτόκολλο
  • Η έκταση του ερευνητικού υλικού (δείγμα)
  • Η δημιουργία της βάσης δεδομένων
  • Εκπαίδευση στην καταγραφή περιεχομένου των μέσων
  • Εκπαίδευση στο σχηματισμό πρωτοκόλλου παρακολούθησης
  • Εκπαίδευση στο  βάσης δεδομένων
  • Χρήση του προγράμματος στατιστικής ανάλυσης SPSS για την εισαγωγή και ανάλυση δεδομένων ερευνών media monitoring-media clipping
  • Χαρακτηριστικά μεταβλητών
  • Εισαγωγή δεδομένων στο SPSS
  • Βασικές έννοιες θεωρίας ελέγχων υποθέσεων
  • Πρακτική άσκηση στην καταγραφή και παρακολούθηση περιεχομένου των ΜΜΕ   με  διερεύνηση και καταγραφή δελτίων ειδήσεων και φύλλων εφημερίδων με τη χρήση πρωτοκόλλου έρευνας και την εισαγωγή δεδομένων στο πρόγραμμα στατιστικής επεξεργασίας SPSS. Εξαγωγή ορισμένων πρώτων αποτελεσμάτων προς σχολιασμό
  • Σύνταξη και παρουσίαση εργασιών στο monitoring  των ΜΜΕ

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  
Βιβλία

  • Pirkis J., Warwick Blood R., Francis C., Putnis P., Burgess Ph., Morley B., Stewart A. and Trish Payne, The Media Monitoring Project: A Baseline Description Of How The Australian Media Report And Portray Suicide And Mental Health And Illness, at  http://www.mindframe-media.info/client_images/372856.pdf
  • National Democratic Institute for Intern, Ndi Handbook: How Domestic Organizations Monitor Elections: An A to Z Guide. National Democratic Institute for Internation, 1995.
  • Γναρδέλλης Χ (2006) Ανάλυση δεδομένων με το SPSS 14.0 for Windows, Αθήνα, Παπαζήσης
  • Μακράκης Β (2005) Ανάλυση δεδομένων στην επιστημονική έρευνα με τη χρήση SPSS, Αθήνα, Gutenberg
  • Δαφέρμος Β (2005) Κοινωνική Στατιστική με το SPSS, Αθήνα, Ζήτη
  • Συμεωνάκη Μ (2008) Στατιστική Ανάλυση Κοινωνικών Δεδομένων με το SPSS 15.0, Αθήνα, Σοφία.

 

Άρθρα

   

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
Γενικά

 

Παραγωγή περιεχομένου (Διεθνώς)

 

Περιεχόμενο: ενημέρωση (Ελλάδα και διεθνώς)

 

Περιεχόμενο: Έρευνα και κριτική παρατήρηση (Διεθνώς)

http://www.facebook.com/profile.php?id=1212934497&ref=name#/pages/Media-Monitors-Network-MMN/175091574552?ref=ts

Κατανάλωση περιεχομένου (Ελλάδα)

 

Εποπτεία (Ελλάδα & διενώς)



  Το κοινό και τα μέσα (Διεθνώς)

 

Φορείς καταγραφής και παρακολούθησης περιεχομένου των ΜΜΕ (ενδεικτικά)



EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ 

H κυριαρχία της εικόνας στη επικοινωνία των σύγχρονων κοινωνιών δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Οφείλεται σε ένα σύνθετο πλέγμα οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών συνθηκών που διαμορφώνονται στην ώριμη και ύστερη νεωτερικότητα.  Από την άλλη πλευρά, η κατασκευή της εικόνας δεν είναι μια αυθόρμητη διαδικασία. Μεταξύ άλλων, πολλά κοινωνιολογικά παραδείγματα έχουν ασκήσει και ασκούν άμεση και έντονη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο οι παραγωγοί της τηλεοπτικής και της κινηματογραφικής εικόνας κατασκευάζουν στο προϊόν τους την πραγματικότητα. Το μάθημα αποσκοπεί αφενός να κατανοήσουν οι φοιτητές/τριες την προέλευση και τη λειτουργία της  εικόνας στο σύγχρονο κόσμο και αφετέρου να εκπαιδευτούν στον τρόπο με τον οποίο ορισμένες από τις πλέον σημαντικές κοινωνιολογικές θεωρίες, χρησιμοποιούνται για την παραγωγή προγραμμάτων εικόνας και για την κατασκευή της πραγματικότητας σ’ αυτά. Πρόκειται για την ανάπτυξη μιας ικανότητας, η οποία είναι σε θέση να υποβοηθήσει τόσο την αποκωδικοποίηση όσο και τη κωδικοποίηση αντίστοιχων μηνυμάτων.



ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Εισαγωγή

  • Η εισχώρηση της εικόνας στο πεδίο μελετών της κοινωνιολογίας
  • Εικόνα, κινούμενη εικόνα και πολιτισμός της εικόνας



Το κοινωνικό περιβάλλον και η κυριαρχία της εικόνας 

  • Το οικονομικό-κοινωνικό πλαίσιο και η εικόνα. Πολιτισμός της εικόνας και οικονομία
  • Πολιτισμός της εικόνας και κοινωνία
    • Εικόνα και καταναλωτισμός
    • Εικόνα και πρώιμη Vs ύστερη νεωτερικότητα
  • Πολιτισμός της εικόνας και πολιτική
    • Η εικόνα και δημόσια σφαίρα
    • Εικόνα καιδιαμόρφωση του πολιτικού λόγου
    • Ο εξεικονισμός της πολιτικής
  • Εικόνα και πολιτισμός
    • Οι συνέπειες της εικόνας στην τέχνη
    • Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση
    • Εικόνα και θρησκεία στην ύστερη νεωτερικότητα

 

Η κοινωνιολογική οπτική στον πολιτισμό της εικόνας  

  • Οι κοινωνιολογικές θεωρίες ως όχημα κατασκευής της πραγματικότητας στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο
  • Η Κοινωνική Συγκρότηση Υπό Το Πρίσμα Της «Συλλογικής Συνείδησης»
  • Οι Αυταπάτες Του  «Τεχνολογικού Ντετερμινισμού»
  •  Απόπειρες Μεταφοράς Του «Ιστορικού Υλισμού»
  • Το  «Υποκειμενικό Νόημα» Στην Οπτική Της Κάμερας Και Της Εποχής
  • Η Δομολειτουργική Αντίληψη Στην Εικονιστική Αφήγηση
  • Η Εικονιστική Κατασκευή Της Κοινωνίας Υπό Το Φως Του Δυτικού Μαρξισμού
  • Η Συμβολική Αντίδραση Και Ο Θρίαμβος Του Διαλόγου
  • Οι Αντιλήψεις Περί «Κατασκευής Της Πραγματικότητας»
  • Η Απαρχή Της Κοινωνίας Των Προσομοιώσεων
  •  Απόπειρες «Οργανωμένης Φυγής»



ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  • Arnheim R. Visual Thinking, Berkeley, University of California Press, 1969.
  • Bennett L. Ειδήσεις. Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Αθήνα ,Δρομέας, 1999.
  • Bignel J. Media semiotics, Manchester, Manchester University Press, 1997.
  • Bryson N., Holly A.M., Moxey K. Visual Theory, London: Polity Press, 1991.
  • Denzin K., Images of Postmodern Society, London, Sage, 1991.
  • Edelman M., H κατασκευή του πολιτικού θεάματος, Αθήνα, Παπαζήσης, 1999.
  • Evans J., Hall S., Visual Culture, London: Sage, 1999.
  • Ewen A., All consuming images, New York, Basic Books, 1999.
  • Ezensberger Χ. M., Για μια θεωρία των μέσων επικοινωνίας, Αθήνα, Επίκουρος,  1981.
  • Fiske J., Ανατομία του τηλεοπτικού λόγου, Αθήνα, Δρομέας, 2000.
  • Hartley J., Understanding news, London, Routledge, 1982.
  • Jenks C. (επιμ.),  Visual Culture, London: Routledge,1995 .
  • Kress G., van Leeuwen Th., Reading Images: The Grammar of Visual Design, London, Routledge 1996
  • Postman N., Διασκέδαση μέχρι θανάτου, Αθήνα, Δρομέας, 1998.
  • Taylor L.,  (επιμ.) Visualizing Theory, London, Routledge, 1994.
  • Wollen P., Η σημειολογία του κινηματογράφου, Αθήνα, Κάλβος, 1981.
  • Αντόρνο Τ., "Τηλεόραση και η διαμόρφωση της μαζικής κουλτούρας», στο Adorno, Kraus κ.ά. Η κουλτούρα των μέσων, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1991.
  • Κολοβός Ν., Κοινωνιολογία του Κινηματογράφου, Αθήνα, Αιγόκερως, 1988.
  • Πανούσης Γ. (επιμ.), Νέοι βία και ρατσισμός-Η «εικόνα» από τα ΜΜΕ και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, Αθήνα: Παπαζήσης, 2004.
  • Πλειός Γ. Κινούμενη εικόνα και καλλιτεχνική επικοινωνία, Αθήνα, Δελφίνι, 1993.
  • Πλειός Γ., "Η κινούμενη εικόνα ως πολιτισμικό σχήμα. Η δομική συγκρότηση της κινούμενης εικόνας", Νέα Κοινωνιολογία, Νο 19, φθινόπωρο 1994.
  • Πλειός Γ.,  "Η κινούμενη εικόνα ως πολιτισμικό σχήμα. Τρόπος σκέψης και κοινωνικός δεσμός», Νέα Κοινωνιολογία, Νο 19, φθινόπωρο 1994.
  • Πλειός Γ.,  "Η ιδιωτικοποίηση των ΜΜΕ και η διαμόρφωση του (τηλεοπτικού) πολιτικού λόγου". Στο Δεμερτζής Ν. (επιμ.). Η πολιτική επικοινωνία στην Ελλάδα. Αθήνα, Παπαζήσης, 2002, σελ. 235 - 280.
  • Πλειός Γ., Ο λόγος της εικόνας. ιδεολογία και πολιτική, Αθήνα, Παπαζήσης 2001.
  • Πλειός Γ., Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση, Αθήνα, Πολύτροπον, 2005.
  • Πλειός Γ., "Ο πολιτισμός των ειδήσεων" (2010), στο Βώβου Ι. (επιμ.) Ο κόσμος της τηλεόρασης, Αθήνα: Ηρόδοτος, σελ. 231 - 276.  
  •  Ρήντερ Κ., Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, Αθήνα, Αιγόκερως, 1985.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο ορισμός της θεματολογίας στα Μέσα και ο τρόπος με τον οποίο αυτά επιλέγουν, οργανώνουν και παρουσιάζουν τα θέματα της κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής κ.λπ. ζωής αποτελεί κεντρικό σημείο στη  σύγχρονη θεωρία των ΜΜΕ, την πολιτική επικοινωνία και τη μελέτη των ειδήσεων. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες θα εμβαθύνουν τις γνώσεις τους σχετικά με τη διαμόρφωση των διαφόρων θεματικών κατηγοριών στο ειδησεογραφικό περιεχόμενο των ΜΜΕ, την ιεράρχηση των θεμάτων, τη θεματολογία του κοινού και το ρόλο που παίζει στο σχηματισμό της η θεματολογία των ΜΜΕ,  αλλά και τη συμβολή των τελευταίων στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας. 

Παρουσιάζονται εκτενέστερα η θεωρία και η έρευνα αναφορικά με τον τρόπο οργάνωσης και ερμηνείας των γεγονότων στις ειδήσεις. Αναλύονται οι διαφορετικές θεωρήσεις της πλαισίωσης των ειδήσεων, οι τυπολογίες της, τα όρια και η κριτική τους. Τέλος, οι φοητές/τριες θα κληθούν να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα βιβλιογραφικής εργασίας επί του θέματος, καθώς και σχέδιο υλοποίησης σχετικής εμπειρικής έρευνας για το θέμα.     

 

ΚΥΡΙΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Μέσα από τις δραστηριότητες του μαθήματος αναμένεται ότι οι φοιτητές/τριες θα: 

  • Θα αποκτήσουν ένα πλήρες και συστηματικό πλαίσιο γνώσεων σχετικά την διαμόρφωση, την οργάνωση και τη λειτουργία του ειδησεογραφικού περιεχομένου των ΜΜΕ και το ρόλο του στην πολιτική επικοινωνία. 
  • Θα αναπτύξουν ικανότητες κριτικής παρατήρησης και ανάλυσης του ειδησεογραφικού περιεχομένου των μέσων. 
  • Θα αποκτήσουν απαραίτητες ικανότητες για το σχεδιασμό και την υλοποίηση ερευνών στο πεδίο αυτό. 
  • Θα κατακτήσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.

 

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Ο ορισμός της θεματολογίας στα Μέσα αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αυτά οργανώνουν, πλαισιώνουν και παρουσιάζουν τα θέματα της κοινωνικής, πολιτικής , οικονομικής κ.λπ. ζωής αποτελεί ένα κεντρικό σημείο αναφοράς και μελέτης στη  σύγχρονη θεωρία των ΜΜΕ, την πολιτική επικοινωνία και τη μελέτη των ειδήσεων. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος μαθημάτων, οι φοιτητές/τριες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν διαλέξεις και να συμμετέχουν σε δραστηριότητες με άξονα τις ακόλουθες ενότητες.

  1. Ποια είναι και πως διαμορφώνονται οι θεματικές κατηγορίες στο ειδησεογραφικό περιεχόμενο των ΜΜΕ. 
     i. Ο ρόλος του κοινωνικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος στη διαμόρφωση των θεμάτων. 
     ii. Θεωρία και έρευνα στη Β. Αμερική, την Ευρώπη, την Ελλάδα και άλλες χώρες. 

    2. Ορισμός της θεματολογίας στα μέσα επικοινωνίας 
        i. Πρώιμες αναλύσεις για τον ορισμό της θεματολογίας και το ρόλο της στην πολιτική επικοινωνία. 
        ii. Η εξέλιξη της μελέτης του ορισμού των θεμάτων στα μέσα επικοινωνίας. Θεωρία και έρευνα. 

    3. Η δημόσια θεματολογία 
        i. Ti είναι και πως ορίζεται. Ο ρόλος της θεματολογίας των μέσων στη διαμόρφωση της δημόσιας θεματολογίας. 
        ii. Η εξέλιξη της θεωρίας και έρευνας της δημόσιας θεματολογίας . 

    4. Η πολιτική θεματολογία 
        i. Προσεγγίσεις για το ρόλο της θεματολογίας των μέσων στη διαμόρφωση της πολιτικής θεματολογίας. 
        ii. Η εξέλιξη της έρευνας για τη σχέση πολιτικής θεματολογίας και θεματολογίας των μέσων. 

    5. Η έννοια και ο ρόλος της ιεράρχησης των θεμάτων στα μέσα επικοινωνίας. Θεωρία και έρευνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. 

    6. Η έννοια «πλαισίωση» στο ειδησεογραφικό περιεχόμενο των ΜΜΕ 
        i. Έννοια «πλαίσια» στις κοινωνικές επιστήμες. 
        ii. Ορισμοί της έννοιας «πλαισίωση» - λειτουργίες της πλαισίωσης 
        iii.Τυπολογίες πλαισίωσης 
        iv. Έρευνες πλαισίωσης στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ 

    7. Ο ρόλος του κοινωνικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. 

    8. Σεμινάριο – εφαρμογές
       i. Βιβλιογραφική έρευνα 
       ii. Σχεδιασμός εμπειρικής έρευνας στη θεματολογία και την πλαισίωση

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Βασική 

  • Bennett, L.W. (1999). Ειδήσεις: Η πολιτική των ψευδαισθήσεων. Αθήνα: Δρομέας 
  • Cappella, J., & Jamieson, K. (1996). “News frames, political cynicism, and media cynicism”. Annals of American Academy of Political & Social Science, 546, 71-84. 
  • Cohen, B. (1963). The press and foreign policy. Princeton, NJ: Princeton University Press. 
  • Cohen, B. C. (1973). The Public’s Impact on Foreign Policy. Boston: Little, Brown. 
  • D’ Angelo, P. (2002). «News Framing as a Multiparadigmatic Research Program: A Response to Entman». Journal of Communication. London: Blackwell, 870-888. 
  • De Vreese, Cl. (2005). «News framing: Theory and typology». Στο Information Design Journal + Document Design, 13(1). Philadelphia: John Benjamin, 51-62. 
  • Dearing, J.W. & Rogers E.M. (2005). Ορίζοντας τα θέματα: τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και το κοινό.. Αθήνα: Παπαζήσης. 
  • Entman, R.M. (1993). “Framing: Toward Clarification of a Fractured Paradigm”. Journal of Communication, 43. London: Blackwell, 51-58. 
  • Gamson, W.A. & A. Modigliani (1987). “The Changing Culture of Affirmative Action”. Research in Political Sociology, 3. Greenwich: JAI, 137-177. 
  • Goffman, E. (1974). Frame Analysis. Cambridge: Harvard University Press. 
  • Graber, D. (1994). Media Power in politics. Washington: CQ Press 
  • Iyengar S. (1991). Is Anyone Responsible? Chicago: University of Chicago Press. 
  • Jameson F. (1976). “On Goffman’s Frame Analysis”. Theory and Society, 3. Amsterdam: Elsevier, pp. 119-133. 
  • Kingdon, J. W. (2003). Agendas, Alternatives, and Public Policies. Addison-Wesley Educational Publishers. 
  • Linsky, M. (1986). How the Press Affects Federal Policymaking. New York: Norton. 
  • McCombs, M. & Shaw, D. L. (1993). “The evolution of agenda setting research: Twenty-five years in the marketplace of ideas”. Journal of Communication, 43, pp. 58-67. 
  • McCombs, M. (2004). Setting the agenda: The mass media and public opinion. Malden, MA: Blackwell. 
  • Pan, Z. & Kosicki, G. M. (2001). „Framing as a strategic action in public deliberation”. In S. D. Reese, O. H. Gandy, Jr., & A. E. Grant (Eds.), Framing public life: Perspectives on media and our understanding of the social world, (pp. 35–66). NJ: Lawrence Erlbaum Associates. 
  • Price, V. & Tewksbury, D. (1997). “News values and public opinion:A theoritical account of media priming and framing”. In G. A. Barnett, & F. J. Boster (Eds.), Progress in Communication sciences. Greenwich, CT: Ablex., pp. 173-212. 
  • Pritchard, D., & Berkowitz, D. (1993). “The limits of agenda-setting: The press and political responses to crime in the United States”,1950-1980. International Journal of Public Opinion Research , 5 (1), pp. 86-91. 
  • Reese, S.D. (2007). “The Framing Project: A Bridging Model for Media Research Revisited”. Journal of Communication, 57, London: Blackwell, pp. 148–154. 
  • Scheufele D.A. & D. Tewksbury (2007). “Framing, Agenda Setting, and Priming: The Evolution of Three Media Effects Models». Journal of Communication, 57, London: Blackwell, pp. 9–20. 
  • Scheufele, D. A. (1999). “Framing as a theory of media effects”. Journal of Communication, 49 (1), 103–122. 
  • Semetko, H.A. & Valkenburg, P.M. (2000). “Framing European Politics: A Content Analysis of Press and Television News”. Journal of Communication, 21(4), London: Blackwell, pp. 415-433. 
  • Shanahan, J. & Morgan, M. (2006). Η Τηλεόραση, η πραγματικότητα και το κοινό, Αθήνα: Πολύτροπον. 
  • Snow, D.A. & Benford,R.D. (2000). “Clarifying the Relationship Between Framing and Ideology in the Study of Social Movements”. Mobilization: An International Journal, 5(1): 55-60. 
  • Soroka, S. N. (2003). “Media, public opinion, and foreign policy”. Press/Politics , 8 (1), pp. 27-48. 
  • Soroka, Stuart N. (2002). “Issue Attributes and Agenda-Setting: Media, the Public, and Policymakers in Canada.” International Journal of Public Opinion Research 14(3). 
  • Stone, D. (1989). Causal Stories and the Formation of Policy agendas. Political Science Quarterly , 2 (104), pp. 281-300. 
  • Valkenburg, P.M., Semetko., H.A. & De Vreese, Cl.H. (1999). “The Effects of News Frames on Readers' Thoughts and Recall”. Communication Research, 26 (550). California: Sage. 
  • Wanta, W., Golan, G. & Lee, Ch. (2004). “Agenda Setting and International News: Media Influence on Public Perceptions of Foreign Nations”. Journalism and Mass Communication Quarterly, 81(2). Chicago: Association for Education in Journalism and Mass Communication, pp. 364-377. 
  • Δεμερτζής, Ν. (2002). Η πολιτική επικοινωνία στην Ελλάδα. Αθήνα: Παπαζήσης. 
  • Δεμερτζής, Ν. (2002). Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, Δημοσιότητα, Διαδίκτυο. Αθήνα: Παπαζήσης. 
  • Παπαθανασόπουλος, Σ. (1997). Η δύναμη της τηλεόρασης. Αθήνα, Καστανιώτης. 
  • Πλειός, Γ.( 2005). «Περιεχόμενο Και Ποιότητα Της Τηλεοπτικής Ενημέρωσης: Η Πολιτική Θεματολογία. Ζητήματα Επικοινωνίας, τεύχ.3., , σελ. 105 – 114. 


Συμπληρωματική 

  • Akhavan-Majid, R. & Ramaprasad, J. (1998). “Framing and Ideology: A Comparative Analysis of U.S. and Chinese Newspaper Coverage of the Fourth United Nations Conference on Women and the NGO Forum”. Mass Communication and Society, 1(3): pp. 131-152. 
  • Altheide, David L. 1997. “The News Media, the Problem Frame, and the Production of Fear”. Sociological Quarterly 38, pp. 647–68. 
  • Baumgartner, F. R., & Jones, B. D. (1993). Agendas and Instability in American Politics. Chicago: University of Chicago Press. 
  • De Vreese, C. H., Peter, J., & Semetko, H. A. (2001). Framing politics at the launch of the euro: A cross-national comparative study of frames in the news. Political Communication, 18, pp. 107-122. 
  • Gamson, W.A. & Modigliani, A. (1987). “Media Discourse and Public Opinion on Nuclear Power: A Constructionist Approach”. American Journal of Sociology 95 (1): pp. 1 – 37. 
  • Graber D., McQuail D. & Pippa N. (eds.) The Politics of News: The News of Politics. Washington, D.C.: CQ Press, pp. 110–31 
  •  Jamieson, K. (1996). The media and politics. London: Sage Publications 
  • Meyer, T. & Hinchman, L. (2008). Από τη δημοκρατία των κομμάτων στη δημοκρατία των ΜΜΕ. Αθήνα, Πολύτροπον 
  • Pan, Z. & Kosicki, G. M. (1993). “Framing analysis: An approach to news discourse”. Political Communication, 10(1), pp. 55-75. 
  • Pfetsch, B. (2004). «From Political Culture to Political Communication Culture: A Theoretical Approach to Comparative Analysis». In Esser, F. & Pfetsch, B. (eds.), Comparing Political Communication: Theories, Cases, and Challenges. New York: Cambridge University Press, pp. 344-366. 
  • Scheufele, B. (2004). “Framing-effects approach: A theoretical and methodological critique”. Communications 29. New York: Walter de Gruyter, pp. 401-428. 
  • Scheufele, B. (2006). “Frames, schemata, and news reporting». Communications 31, New York: Walter de Gruyter, pp. 65-83. 
  • Wanta, W., Golan, G. & Lee, C. (2004). “Agenda setting and international news: Media influence on public perceptions of foreign nations”. Journalism & Mass Communication Quarterly , 81 (2), pp. 364-377. 
  • Βερναρδάκης Χριστόφορος (επιμ.). Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα 1999-2000, Αθήνα και ομοίως, 2002, 2003, 2004, 2007 (Σαββάλας, Αθήνα). 
  • Βερναρδάκης, Χ. Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα 2002. Αθήνα: Λιβάνη, σελ. 245-268. 
  • Δεμερτζής, Ν. και Καφετζής, Π. (1996). “Πολιτικός Κυνισμός, Πολιτική Αλλοτρίωση και ΜΜΕ: Η Περίπτωση της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας”, σ. 174-245. Στο Λυριντής, Χρ., Νικολακόπουλος, Η., Σωτηρόπουλος, Δ. (επ.) Κοινωνία και Πολιτική: Όψεις της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας 1974-1994, Αθήνα: Θεμέλιο. 
  • Πλειός, Γ. & Παπαθανασόπουλος, Σ. (2008). «Η προβολή των πολιτικών θεσμών από τις τηλεοπτικές ειδήσεις». Ζητήματα Επικοινωνίας, τεύχ.7: σελ. 55 – 78. 
  • Πλειός, Γ. (2006). «Η ενημέρωση στις τηλεοπτικές ειδήσεις. Η περίπτωση της προεκλογικής περιόδου των εθνικών εκλογών 2004». Στο Καϊτατζή Σ., Μπαλτζής Α. (επιμ.) Καινοτομίες και προκλήσεις στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Θεσσαλονίκη: University Studio Press), σελ. 235 – 260. 

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ 

 

 





EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ